Voor ons economisch leven of bestaansleven zijn we afhankelijk van middelen. We moeten tenslotte allemaal eten en drinken, willen ergens wonen en slapen en hebben energiebronnen nodig. Ook willen we voor elkaar zorgen, samen zijn, samen dansen, samen zingen. We willen rust, we willen activiteit en nog veel meer. Het plaatje is duidelijk: we willen van alles en de klant is koning. Dus hebben we op dit moment een economie die ons in alles voorziet. Dat is prachtig! Niets meer aan doen?

We zijn blind geworden voor de gevolgen van onze huidige economische behoefte. De echte prijs die we betalen, is dat we – met al die dingen die we nodig denken te hebben – willens en wetens onze leefomgeving aan het verwoesten zijn. Met de komende generaties zullen we alles op alles moeten zetten om de natuurlijke draagkracht van de Aarde te herstellen.

Tegelijkertijd zijn er grote verschillen in kansen voor mensen. Dit hangt af van waar je geboren wordt, in welk land je woont, de rijkdom van je directe omgeving of familie. De gelijkwaardigheid tussen ons mensen is vaak nog ver te zoeken.

Een belangrijke oorzaak ligt in ons huidige economische model, dat uitgaat van groei, groei, en nog meer groei. We staan het toe dat deze ongebreidelde groei ten koste gaat van de menselijke maat en waardigheid. De gevolgen hiervan tekenen zich steeds meer af, tot het punt dat we het niet langer kunnen negeren.

Gelukkig is er al enige tijd een economisch model dat rekening houdt met de grensoverschrijdende nadelen van de huidige economie. Dit model, ontwikkeld door Oxford econoom Kate Raworth, heeft de vorm van een doughnut (donut), vandaar de doughnut economie.

De buitenkant van deze doughnut vertegenwoordigt het ecologische plafond. Als we hier overheen produceren, gaat dat ten koste van de Aarde en alles wat leeft. De binnenkant, het gat in de doughnut, staat voor alle mensen die geen toegang hebben tot een basis om te kunnen bestaan. Als we zorgen dat we niet over de buitengrens van de doughnut produceren en tegelijkertijd investeren in de binnencirkel (het gat), dan komen we tot een economie en samenleving die ons allemaal voorziet in onze basisbehoefte en die circulair is. Een veilige, rechtvaardige en gelijkwaardige plek voor onze mensheid.

Lees meer.